Οι καιροί αλλάζουν?

Την τελευταία δεκαετία παρακολουθούμε στην Ευρώπη, μια πληθώρα κοινωνικών αλλαγών που έχει άμεσο αντίκτυπο στις αξίες, στον τρόπο ζωής αλλά και στην πολιτική με την ευρεία της έννοια
· Επί μακρόν τα υιοθετηθέντα συνθήματα είναι : ο ανταγωνισμός, η προσφορά και η ζήτηση, η αυτορρύθμιση της αγοράς, η λειτουργία των δημόσιων επιχειρήσεων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, κλπ
· Αποτέλεσμα των ανωτέρω είναι δυο οικονομικές κρίσεις παγκόσμιου βεληνεκούς (η πρώτη τριετούς διάρκειας), και η δεύτερη που επέρχεται σήμερα. Άραγε τι ισχύει από τα πιο πάνω στην πατρίδα μας? Ούτε ο ανταγωνισμός δούλεψε σωστά, ούτε οι αγορές ρυθμίστηκαν, αντίθετα επικράτησε η ασυδοσία, τα πολλά λόγια και πολλά μέτρα. Αυτό είναι λογικό δεδομένου ότι όλοι ζούμε σε μια οικονομία που ο μεγαλύτερος εργοδότης και ρυθμιστής είναι το κράτος και ταυτόχρονα τον μεγαλύτερος τζίρο εργασιών τον καρπούται το κράτος
· Όσο για τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, την απάντηση την δίνει η πρόσφατη ενίσχυση των Τραπεζών με 28 Δις Ευρώ, δηλαδή οι πλέον κερδοφόρες και ασύδοτες επιχειρήσεις στην Ελλάδα έπεισαν και κατάφεραν με την πολιτική τους να καταρρίψουν το επιχείρημα του σοφού ιδιώτη που κερδοφορεί και συμβάλλει στην Εθνική ανάπτυξη μέσω της φιλοπατρίας!
Ποια είναι η λύση?. Ας μην κρυβόμαστε πιστεύοντας σε πολιτικούς και οικονομικούς πειραματισμούς της Ψωροκώσταινας. Πολιτικές με ακραίες λογικές καπιταλισμού ΔΕΝ αποδίδουν. Το κράτος πρέπει να σκεφτεί τον πραγματικό του ρόλο και να δημιουργήσει ένα πλέγμα πολιτικών, σοσιαλιστικής χροιάς, που :
· Να ξεκαθαρίσει σε ποιες στρατηγικές περιοχές επιχειρεί και γιατί
· Να είναι ρυθμιστής των τιμών και της ανάπτυξης
· Να διατηρήσει και να αναπτύξει τις κερδοφόρες επιχειρήσεις του
· Να αναδιοργανώσει τις μη κερδοφόρες, ώστε να μειωθεί η απώλεια ‘’κερδών’’
· Να εκπληρώσει τις Συνταγματικές του υποχρεώσεις, όπως την τιμολογιακή πολιτική στις ΔΕΚΟ
· Να προσφέρει το αυτονόητο στον Έλληνα πολίτη, ήτοι μια ‘’ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΣΕ ΠΡΟΣΙΤΗ ΤΙΜΗ’’

Δ.Κ. Καμπούρογλου (13.01.09)
----------------------------------